De canon van de Nederlandse geschiedenis
De canon van de Nederlandse geschiedenis
In 2006 heeft de ‘commissie Van Oostrom’ op verzoek van het ministerie van Onderwijs en Wetenschappen een culturele en historische canon van Nederland gepresenteerd. Deze is vooral bedoeld voor het onderwijs. De canon van Nederland is een richtlijn, een referentiekader van de kennis over de cultuur en geschiedenis van ons land. Wat zou iedere Nederlander moeten weten over onze geschiedenis? De canon van Nederland telt 50 ‘vensters’: belangrijke personen, ontwikkelingen en gebeurtenissen die samen laten zien hoe Nederland zich heeft ontwikkeld.
Naast veel lof en instemming was er ook direct kritiek op de canon. Waarom stond Christiaan Huygens – onze grootste wis- en natuurwetenschapper – niet in de eerste versie van de Nederlandse canon? En waarom Johan Cruijff – onze beste voetballer ooit – niet?
In navolging op de canon van de Nederlandse geschiedenis ontstonden de Bètacanon, de Sportcanon, de canon van de Journalistiek, en ook de Bergsportcanon.
Inmiddels is de canon van de Nederlandse geschiedenis in 2020 helemaal vernieuwd.
De helaas te vroeg overleden Ronald Naar, Nederlands grootste bergsporter?
De samenstelling van de bergsportcanon
De Nederlandse bergsportcanon is in eerste instantie opgesteld door drs. M. (Maarten) Faas, sociaal wetenschapper, auteur en fervent alpinist.
In tweede instantie heeft de redactie van de Hoogtelijn de canon uitgebreid. Hierbij heeft de redactie onder meer gebruik gemaakt van het archief van Tom de Booij en adviezen van Harald Swen. In de Hoogtelijn van april 2012 is de eerste versie van de bergsportcanon gepubliceerd. Hierop kwamen uiteenlopende reacties van gekende alpinisten en erkende deskundigen en deze zijn in de huidige canon verwerkt.
In een artikel in de Hoogtelijn (nummer 5, november 2012) bespreken Charles Dufour en Maarten Faas de kritiek op de canon en welke personen en gebeurtenissen zeker een plaats moesten krijgen in de canon.
De Nederlandse bergsportcanon, in zijn actuele vorm en inhoud op https://bergsportcanon.nl/, staat onder eindverantwoordelijkheid van Maarten Faas, de moderator van deze website.
Hoe dan ook, een canon is per definitie discutabel. Het kan nu eenmaal niet anders, waarom de ene naam wel en de andere niet? Waarom de ene gebeurtenis wel en de andere niet? Uiteindelijk is de samenstelling van de bergsportcanon een journalistiek project. Bovendien is het zeker dat de bergsportcanon in 2062 er weer heel anders uit ziet. De bergsport ontwikkelt zich door.
Wie wordt de eerste Nederlandse vrouw die alle 14 achtduizenders beklimt zonder extra zuurstof?
De oudste zoon van de Nederlandse premier, Anton Colijn in 1936 op succesvolle expeditie naar de Castenszpiramide (4884 meter) in het voormalige Nederlands Nieuw-Guinea en derhalve toen de hoogste berg van het koninkrijk.
Bekijk de bergsportcanon in de Hoogtelijn april 2012.
Lees de discussie over de bergsportcanon in de Hoogtelijn, november 2012 (p. 58).
De bergsportcanon is met zorg samengesteld. Veel fotomateriaal en teksten zijn ontleend aan publicaties over de geschiedenis van de Nederlandse bergsport en/of gedownload van internet. Hierbij zijn de samenstellers van de bergsportcanon er vanuit gegaan dat gebruik van deze teksten c.q. foto’s voor deze website toegestaan is en dat geen inbreuk wordt gedaan op mogelijke auteursrechten. Mocht dit toch het geval zijn, gelieve de samenstellers van deze website hierop te attenderen, zodat gepaste maatregelen kunnen worden genomen.
